Paseo Cayala
[Update 31-08: YouTube video toegevoegd onderaan het bericht]
De ene dag in de woeste natuur, de volgende in de meest luxe winkelstraat die Guatemala rijk is. Paseo Cayala is het toonbeeld van wat Guatemala niet is: spierwitte gebouwen met houten kozijnen en deuren, straten die auto’s, vergane uithangborden en smog ontberen, onbetaalbare spullen in merkwinkels, betaald parkeren en duur entertainment. Zou je de bewapende bewakers wegdenken, dan doet hier weinig meer aan Guatemala herinneren.
Vandaag gaan we neef Dani ophalen van het vliegveld. Hij is 6 weken in Italië geweest en komt om 16:00 aan op het vliegveld. Omdat we op tijd willen zijn, hebben we gepland om wat tijd in Paseo Cayala te spenderen. Na een meter pizza te hebben weggewerkt, lopen we in het in Griekse stijl aangelegde park tegen een Canope uitspanning aan. Cayala blijkt gebouwd te zijn aan de rand van een aardscheur, en aan deze afgrond heeft een slimmerik een paar kabels gespannen waaraan je al rollend van de ene naar de andere kant van de scheur kunt roetsjen.
Mijn onlangs ontstane hoogtevrees ontkennend besluit ik dat het wel een gokje waard is. Nadat ik in mijn tuigje ben gehesen en de organisatie schriftelijk heb moeten vrijwaren van Guatemalteeks onrecht, mag ik op het schavot klimmen en m’n beentjes laten bungelen. Gelukkig heb ik mijn GoPro meegenomen – leuk om uit te proberen, zoals het filmpje van mijn vierde zwier op YouTube laat zien.
En wat gaaf is dit, zeg! Met een leuk vaartje vlieg ik vier keer over boomtoppen en watervallen heen. En als ik met een brede glimlach weer boven aan het ravijn verschijn duurt het niet lang voordat ik de overige heren ook kan overhalen om een ritje aan de kabels te maken.
Oja, we waren net op tijd op het vliegveld om Dani in onze armen te sluiten. Een behoorlijk emotionele ontvangst van een in Italië volwassen geworden zoon, die zijn Guatemalteekse thuisland hevig had gemist. Sjieke witte gebouwen en Europese welvaart blijken maar weer eens geen enkele indicatie voor echt geluk.
[nggallery id=21]
Bedankt voor wederom een prachtig reisverslag vanuit een erg mooi land.
Einde week kunnen we weer tokkel-avonturen uitwisselen! Ziet er stoer uit! Die GoPro die gaat amper rust krijgen!
Weer mooi om te lezen en er zo een beetje bij te zijn.
Met een rake uitspraak als slotzin van ‘paseo Cayala’…….
En ook ngo dit : leuk om dit te lezen. Leuke schrijfstijl Stephan.
Als je dit durft heb je echt geen last van hoogtevrees. Stoer van jullie.
Moedig van jullie!